3 Ağustos 2010 Salı

saçmalak istiyrum




Neden çevremde yaşayan herkes üzgün hayat bu kadarmı acımasız .
Yaşamak bu kadar zorlaştımı gerçekten.Anlayamıyorum?
Kime baksam gözlerinde ya iki damla yaş yada ellerinde yılların verdiği acıyı hissediyorum .Oysa tum bunlar bana yalancı bır aldatmacadan başka bir şey olmadığı hissinden başka hic bir şey kazandırmıyor. Evet benimde acı çektiğim oldu. Yıllarca iki dilim ekmekle yaşadığımızda oldu ama hiç bu kadar ümitsizliğe düşmedik hep direndik . Benim de babam kalp krizi gecirdi o yaşta nasıl bır duygu olduğunu anca ben bilirim ama yinede ümitsiz kalmadık. Hep yarınlarımıza baktıktık ailece hep mutlu yaşamaya çalıştık. hiç ümidimizi kaybetmeden hayata yuz çevirmeden yaradana sonsuz innançla bağlılığımızdan hiç vazgeçmedik. Evet işte yıne soylüyorum ben mutluyum biz mutluyuz birimizin huznunun hepimizi üzeceğini bildiğimizden mutluyuz mutlu değilsek bile mutlu olmaya çalışırız. Asla pes etmeyiz yaşarız yaşamayı sevdiğimizden değil ama yaşatmayı ve mutlu etmeyi sevdiğimizden yaşamayı severiz. inandığımız Allah'a sonsuz bağlılığımızı gösteririz nitekin ondan başka hiç kimsenin bize huzur veremeyeceğini biliriz. ve işte yine soyluyorum BİZ MUTLUYUZ VE HERŞEYE İNAT MUTLU KALACAĞIZ. TUM DERTLERİNİ BIRAKIP BİRAZCIK MUTLU OLMAYA NEDEN ÇALIŞMIYORSUNUZ
SİZİ YARADANIN HATRINA BARI BUNU OKUDUKTAN SONRA ÇEVRENİZE MUTLULUK IŞIKLARI SAÇIN GÖRECEKSİNİZKİ PİŞMAN OLMAYACAKSINIZ